fundacja-pociechom-logo-kolor

+48 537 24 26 28
+48 530 90 80 90
+48 22 870 28 28

wydarzenia@pociechom.org.pl

Wybrzeże Puckie 2, Warszawa

REHABILITACJA

Prowadzimy ośrodek rehabilitacji konnej w Warszawie, gdzie oprócz stajni udostępniliśmy specjalnie przygotowaną salę rehabilitacyjną, a także profesjonalnie wyposażony gabinet do EEG Biofeedback i Integracji Sensorycznej.

Terapia w naszym ośrodku polega na indywidualnej pracy rehabilitanta z osobą niepełnosprawną. Program rehabilitacji układany jest w zależności od potrzeb i możliwości podopiecznych. Nasza kadra to doskonale wyszkoleni i aktywni specjaliści, którzy wspierają naszych podopiecznych poprzez dobrze zorganizowaną pomoc.

Każda z form rehabilitacji, świadczona przez naszą Fundację, może być bezpłatna. Jest to możliwe m.in. dzięki współpracy z Państwowym Funduszem Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, który dofinansowuje nasz projekt „Aktywni – Samodzielni II” – kompleksowa rehabilitacja dzieci i młodzieży niepełnosprawnej, realizowany w okresie 01.04.2019 – 31.03.2020.

Głównym celem jest zwiększenie samodzielności dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością poprzez poprawę koordynacji oraz sprawności ruchowej, wzrost poczucia samoakceptacji i samooceny, integracja ze społeczeństwem, zwiększenie otwartości na świat, nabycie umiejętność radzenia sobie z emocjami, przeciwdziałanie niepowodzeniom szkolnym oraz aktywizacja społeczna i zwiększenie życiowej zaradności.

Warunkiem udziału w projekcie jest spełnienie kilku kryteriów:

  • posiadanie aktualnego orzeczenia o niepełnosprawności
  • zamieszkanie w województwie mazowieckim
  • wiek poniżej 18 roku życia

Kryteria i zasady rekrutacji:

1 Informacje o rozpoczęciu rekrutacji będą zamieszczone na Facebooku, na stronie internetowej Fundacji, na tablicy ogłoszeniowej Fundacji oraz w szkołach integracyjnych i specjalnych.

2 O przyjęciu do projektu decyduje wiek dziecka, miejsce zamieszkania oraz kolejność zgłoszeń.

3 Rejestracja uczestników dokonuje się poprzez wypełnienie Formularza zgłoszeniowego w biurze Fundacji.

4 Warunkiem zakwalifikowania do udziału w projekcie jest poprawne wypełnienie Formularza zgłoszeniowego i dokumentów rekrutacyjnych opisanych powyżej oraz przedłożenie orzeczenia o niepełnosprawności lub orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Harmonogram realizacji projektu:

Kwiecień 2020 – powołanie i rozpoczęcie prac zespołu odpowiedzialnego za realizację projektu, przydział zadań i funkcji

  • Kwiecień –listopad 2020 – rekrutacja beneficjentów projektu
  • Kwiecień 2020 – marzec 2021 – prowadzenie zajęć rehabilitacyjno – terapeutycznych
  • Kwiecień 2020 – marzec 2021 – zakup sprzętu rehabilitacyjnego i materiałów edukacyjno – terapeutycznych
  • Kwiecień –sierpień 2020 – wyposażenie pomieszczenia do alpakoterapii
  • Kwiecień 2020 – marzec 2021 – prace remontowe

Hipoterapia to forma terapii i rehabilitacji ruchowej, w której dzięki elementom jazdy konnej przywraca się pacjentowi sprawność fizyczną i psychiczną.

Przyczynia się do podniesienia sprawności osób z niepełnosprawnością i lepszego funkcjonowania w życiu codziennym, zarówno tych niepełnosprawnych ruchowo, psychicznie jak i umysłowo. Przekazywanie wzorca chodu jest najbardziej unikatowym celem hipoterapii – ruch całego organizmu pacjenta jest odnośnikiem ruchu prawidłowego chodu człowieka. Taki sposób prowadzenia hipoterapii jest wskazany najbardziej dla dzieci i młodzieży chodzących samodzielnie w nieprawidłowym wzorcu, uczących się chodzić oraz siedzących samodzielnie, ale niestabilnie. Pod wpływem ruchu konia następuje odblokowanie tonusu mięśniowego, korekta postawy ciała i usprawnienie ruchu.

Zajęcia hipoterapii przyczyniają się do uspokojenia i wyciszenia pacjentów z zaburzeniami psychicznym. Regulują napięcie mięśniowe, skutkując rozluźnieniem fizycznym i w efekcie tego możliwością wykonania różnorodnych ćwiczeń fizycznych, w tym także bardzo złożonych i unikalnych w całym procesie rehabilitacji osób z niepełnosprawnością.

Dzięki hipoterapii możliwe jest doskonalenie równowagi, koordynacji, orientacji w przestrzeni, schematu własnego ciała, poczucia rytmu. A kontakt z koniem stymuluje i normalizuje czucie powierzchniowe, zwiększa poczucie własnej wartości, zmniejsza zaburzenia emocjonalne oraz rozwija pozytywne kontakty społeczne (koń staje się przyjacielem).

Uwaga – nie każda forma jazdy konnej to hipoterapia. Zajęcia muszą być prowadzone przez doświadczonego specjalistę. Fundacja Pociechom posiada wysoko wykwalifikowaną kadrę oraz konie specjalnie przystosowane do hipoterapii. Dzięki temu zapewniamy zajęcia na najwyższym poziomie. Od 14 lat Fundacja współpracuje z Państwowym Funduszem Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Każdego roku przeprowadzamy ok. 7 000 zajęć hipoterapeutycznych.

Ciekawostki na temat hipoterapii:

  • Już w IV wieku przed nasza erą Hipokrates, uważany za ojca medycyny, napisał obszerny traktat na temat wykorzystania koni w lecznictwie.
  • Nowoczesna hipoterapia narodziła się po II wojnie światowej w Skandynawii, gdzie w ten sposób leczono pacjentów po wielkich epidemiach Polio (choroby Heinego – Medina).
  • Większość dzieci z niepełnosprawnością, korzystających z hipoterapii, już po kilku tygodniach osiąga postępy w zakresie chodu, równowagi, koordynacji i orientacji w przestrzeni.
  • Konie potrafią porozumiewać się z dziećmi autystycznymi, a sama hipoterapia ma szerokie zastosowanie w leczeniu autyzmu.
  • Hipoterapia ma również zbawienne działania na psychikę pacjenta: zmniejsza zaburzenia emocjonalne, pomaga rozwijać pozytywne kontakty społeczne.

Fundacja Pociechom przestrzega Kanonów Polskiej Hipoterapii, które zostały opracowane przez zespół specjalistów i zatwierdzone przez Walne Zgromadzenie Polskiego Towarzystwa Hipoterapeutycznego w 2002 roku.

Metoda Integracji Sensorycznej to zajęcia rehabilitacyjne wspomagające prawidłowy rozwój dzieci i młodzieży. Pracujemy z dziećmi z różnymi schorzeniami w odpowiednio przygotowanej sali na terenie ośrodka. Bezpłatne zajęcia rehabilitacji SI możliwe są dla dzieci posiadających orzeczenie o niepełnosprawności.

Co to jest Integracja Sensoryczna (SI)?

Ayres (twórca teorii) definiuje integrację sensoryczną jako proces, dzięki któremu mózg otrzymując informacje ze wszystkich zmysłów segregując, rozpoznając, interpretując i integrując je ze sobą i wcześniejszymi doświadczeniami, odpowiada adekwatną reakcją.

Informacje takie jak obraz, dźwięk, dotyk, smak, zapach czy ruch docierają do nas poprzez zmysły. Zakłócenia tego odbioru powodują niewłaściwą ich interpretację, co za sobą pociąga nieprawidłowe funkcjonowanie w życiu codziennym i utrudnia harmonijny rozwój.

Terapia integracji sensorycznej (SI) ma na celu nauczenie dziecka  adekwatnego reagowania na bodźce dopływające do niego zarówno ze świata zewnętrznego jak i z ciała. Dzięki odpowiednio  dobranym ćwiczeniom  dziecko może poprawić sprawność motoryczną, koordynację ruchów, uwagę i koncentrację czy samoświadomość, a także funkcjonowanie społeczne i emocjonalne.

Jakie objawy mogą świadczyć o występowaniu zaburzeń w zakresie integracji sensorycznej?

  • Dziecko unika zabaw na zjeżdżalniach, huśtawkach, drabinkach itp.,
  • cierpi na chorobę lokomocyjną,
  • nie lubi gier i zabaw sportowych, ma kłopoty ze złapaniem piłki,
  • jest niezgrabne ruchowo, myli strony prawo-lewo,
  • ma opóźniony rozwój mowy, obniżoną percepcję słuchową i wzrokową,
  • jest nadwrażliwe na pewne dźwięki,
  • ma trudności w nauce czytania i pisania,
  • jest nadpobudliwe ruchowo,
  • ma trudności z koncentracją, z trudem zapamiętuje,
  • negatywnie reaguje na bodźce dotykowe – nie lubi chodzić boso, nie lubi mycia włosów, czesania, podczas mycia zębów pojawia się odruch wymiotny.

 Jeśli zauważysz u swojego dziecka powyższe objawy, są one wskazaniem do konsultacji z terapeutą SI.

Logopedia jest terapią mowy i języka. Obejmuje zagadnienia prawidłowej wymowy, rozumianej jako dbałość o poprawną artykulację, oddech, płynność wypowiedzi. Pomaga w rozwijaniu umiejętności rozumienia i budowania komunikatów językowych. Jest dziedziną zajmującą się szeroko pojętą komunikacją – nadawaniem mowy, przetwarzaniem języka, emisją głosu oraz jej zaburzeniami. Logopedia zajmuje się zaburzeniami o zróżnicowanym przebiegu i podłożu.

Zajęcia w Fundacji Pociechom są prowadzone według indywidualnie dobranego programu, z uwzględnieniem trudności, wieku, tempa i preferowanych form pracy. W terapii wykorzystywane są profesjonalne pomoce logopedyczne, programy multimedialne, jak również materiały edukacyjne zaprojektowane przez terapeutę i sprzęty codziennego użytku. Spotkania, szczególnie te dla młodszych dzieci, opierają się na zabawie, tak aby dzieciom miło kojarzył się czas terapii. Ćwiczenia logopedyczne dla starszych dzieci, nieraz żmudne i wymagające cierpliwości oraz przełamania utrwalonych nawyków, przeplatane są grami i zabawami.

Jeśli jesteś zainteresowany zajęciami logopedycznymi dla Twojego dziecka i chcesz poznać szczegóły, skontaktuj się z nami.

Metoda ta to nieinwazyjna, bezbolesna technika treningu mózgu. Powstała w latach 60-tych ubiegłego wieku w ośrodku szkoleniowym NASA. Była ona wykorzystywana podczas szkolenia pilotów i astronautów, a uznano ją za czynnik eliminujący negatywny wpływ stresu na ich psychikę i jakość wykonywanych zadań.

Biofeedback czyli biologiczne sprzężenie zwrotne polega na dostarczaniu człowiekowi informacji zwrotnej (feedback) o zmianach jego stanu fizjologicznego. Dzięki sprzężeniu zwrotnemu pacjent wie, kiedy wzrasta aktywność jego mózgu w pożądanym paśmie częstotliwości fal mózgowych, a kiedy dominują niepożądane pasma. Pozwala to nauczyć się reakcji własnego mózgu, a dzięki temu zmodyfikować jego pracę, aby funkcjonował efektywniej.

Podstawą terapii jest wykorzystywanie „plastyczności mózgu”, polegającej na zdolnościach komórek nerwowych do trwałych przekształceń funkcjonalnych. Jest to rodzaj treningu, dzięki któremu klient w świadomy sposób uczy się zmieniać wzorzec wytwarzanych fal w mózgu, tak by mózg pracował wydajniej i szybciej.

Dla kogo EEG Biofeedback?

Metoda ta ma bardzo szerokie zastosowanie, zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Obecnie jest wykorzystywana w wielu dziedzinach życia.  Zalecana jest dla osób zdrowych, których praca wymaga skupienia, szybkich prawidłowych decyzji, osób pracujących w stresie, jak również dzieci i młodzieży w celu poprawienia zdolności zapamiętywania, uczenia się czy przypominania materiału. Treningi wskazane są również dla osób pracujących twórczo i wyczynowo uprawiających sport. Biofeedback daje ogromne możliwości terapeutyczne w zaburzeniach neurologicznych, psychiatrycznych i psychologicznych.

Liczne badania wskazują efektywność EEG Biofeedback m.in. w leczeniu zaburzeń nastroju, zaburzeń lękowych, przy zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych, zaburzeniach snu, ADD, ADHD, autyzmie, upośledzeniu umysłowym czy uszkodzeniach mózgu.

Zastosowanie:

  • Poprawa zdolności do koncentrowania uwagi
  • Zmniejszenie tendencji do rozpraszania się i odpływania myślami
  • Wydłużenie czasu utrzymywania czujnej uwagi, niezbędnej do nabywania nowych informacji
  • Wspieranie rozwoju poznawczego dzieci i dorosłych
  • Zniwelowanie rozwojowych wad wymowy
  • Budowanie motywacji do działania m.in. dla osób doświadczających wypalenia zawodowego
  • Nauka relaksacji
  • Obniżenie poziomu stresu i napięcia emocjonalnego (m.in. biznesmeni, piloci, maklerzy, kontrolerzy ruchu, policjanci)
  • Obniżenie poziomu lęku, strachu, stresu
  • Pomoc w problemach z nadpobudliwością, obniżoną samoooceną, zaburzeniami snu, migrenami
  • Poprawa szybkości zapamiętywania, uczenia się i przypominania materiału (także w zakresie języków obcych), dla osób osiągających słabe wyniki w nauce, dyslektyków, dysgrafów, dysortografów
  • Pomoc sportowcom jako legalny doping

Na czym polega trening?

Na głowie osoby poddanej treningowi przymocowuje się 2 elektrody, które rejestrują fale mózgowe. Fale są wzmacniane i przetwarzane a ich elektroniczna reprezentacja jest obrazowana na ekranie komputera w postaci tzw. gry. Osoba poddana treningowi prowadzi grę wyłącznie przy pomocy własnego mózgu, bez pomocy klawiatury czy myszki. Kiedy wzrasta aktywność mózgu w pożądanym zakresie otrzymujemy nagrodę w postaci punktów, a gra przebiega prawidłowo, natomiast przy wzroście niepożądanych pasm, nie odnosimy sukcesu w grze. Mózg stopniowo reaguje na motywacyjne stymulacje proponowane przez komputer w postaci nagrody za dobre wyniki gry. W ten sposób sam rozwija proces uczenia się, a co za tym idzie generuje najkorzystniejsze częstotliwości  fal mózgowych.

Jakich rezultatów możemy się spodziewać?

Badania zarówno w Polsce jak i na świecie wykazują, że metoda ta cieszy się dużą skutecznością i zaledwie kilkuprocentowy odsetek osób, może być mniej podatnych na trening. Największą zaletą stosowania tego treningu jest umiejętność panowania nad zachowaniem w czasie treningu EEG Biofeedback. Przekłada się to na sytuacje w życiu codziennym wspomagając umiejętność rozwiązywania problemów społecznych związanych z nauką, stresem dnia codziennego oraz kontaktami interpersonalnymi. Osiągnięte po zastosowaniu sesji EEG Biofeedback zmiany w aktywności bioelektrycznej w mózgu daje wymierne efekty.  Atutem również tej metody jest brak niepożądanych skutków ubocznych dlatego treningi prowadzi się również z dziećmi. Motorem skuteczności treningu jest jednak silna wola, motywacja i cierpliwość trenującego.

PRZED ROZPOCZĘCIEM TERAPII WYKONYWANE JEST BADANIE QEEG MÓZGU,  NA PODSTAWIE KTÓREGO OCENIANY JEST STAN PSYCHOFIZJOLOGICZNY I PLANOWANE SĄ TRENINGI.

Metoda Dobrego Startu została opracowana przez prof. Martę Bogdanowicz w czasie bezpośredniej pracy z dziećmi m.in. w przedszkolach, ośrodkach dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną czy autyzmem. Inspiracją stała się ustna informacja prof. Hanny Jaklewicz o zajęciach z dziećmi, jakie widziała w jednym z ośrodków neuropsychiatrii dziecięcej w Paryżu, prowadzonych według francuskiej metody Bon Départ autorstwa T. Bugnet Van der Voort. Metoda została ukształtowana w ciągu 10 lat prowadzenia całorocznych zajęć z dziećmi w oparciu o wspomnianą inspirację oraz założenia teoretyczne i praktykę pedagogiki przedszkolnej, specjalnej i nauczania początkowego.

Metoda Dobrego Startu przeznaczona jest dla dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym, których rozwój przebiega prawidłowo oraz dla dzieci w tym samym wieku i starszych, których rozwój psychomotoryczny przebiega wolniej lub nieharmonijnie.

Głównym założeniem Metody Dobrego Startu jest wspomaganie rozwoju psychomotorycznego dziecka poprzez odpowiednio zorganizowaną zabawę i aktywne wielozmysłowe uczenie symboli graficznych: łatwych wzorów, wzorów literopodobnych, liter i znaków matematycznych. Realizacja tego założenia odbywa się poprzez jednoczesne rozwijanie poniższych funkcji:

  • wzrokowych,
  • słuchowo-językowych,
  • dotykowo-kinestetycznych (czucie dotyku i ruchu),
  • motorycznych,
  • kształtowanie lateralizacji,
  • kształtowanie orientacji w schemacie ciała,
  • kształtowanie orientacji w przestrzeni.

Rozwijanie wyżej wymienionych funkcji jest ważne do przygotowania dzieci do nauki czytania i pisania, a niezbędne dla dzieci, u których występują opóźnienia rozwoju.  

Terapia ręki to przede wszystkim usprawnianie małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów rąk, dłoni i palców. To również dostarczanie wrażeń dotykowych, umożliwiających poznawanie różnych kształtów, struktur materiałów oraz nabywanie umiejętności ich.

Głównym celem terapii ręki jest osiągnięcie samodzielności w zakresie podstawowych czynności życia codziennego.

Do innych celów terapii ręki zalicza się:

  • usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców,
  • wyuczenie zdolności skupienia uwagi, patrzenia,
  • wzmacnianie koncentracji.
  • poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej
  • ukształtowanie umiejętności przekraczania linii środkowej ciała
  • dostarczanie wrażeń dotykowych i poznawanie przez dziecko różnych kształtów i struktur materiałów oraz ich rozróżniania

Zajęcia terapeutyczne przeznaczone są przede wszystkim dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których zauważa się nasilone trudności w utrzymaniu odpowiedniego poziomu graficznego pisma i w ruchach precyzyjnych rąk.

Podczas zajęć dzieci wykonują liczne ćwiczenia, których nadrzędnym zadaniem jest usprawnianie motoryczne w zakresie dużej motoryki i odpowiednich ruchów ręki dziecka (lewo- i praworęcznego) oraz rozwijanie precyzji ręki i oka (koordynacji wzrokowo – ruchowej). Istotnym elementem zajęć jest także wykształcanie prawidłowych nawyków takich jak: zachowanie właściwej pozycji ciała podczas wykonywania zadań grafomotorycznych oraz opanowanie prawidłowego chwytu ołówka lub długopisu. Na zajęciach dzieci mają szansę również nauczyć się jak kontrolować siłę nacisku ręki w trakcie pisania oraz odpowiednio regulować napięcie mięśniowe, jak również doskonalić precyzję ruchów, poznają też techniki opanowywania właściwych nawyków ruchowych związanych z prawidłowym kierunkiem pisania. Sprawność ruchowa ręki wiodącej powinna być na tyle rozwinięta, aby dziecko swobodnie mogło rysować, wycinać i wykonywać różne zadania graficzne i samoobsługowe. Wówczas bez trudu opanuje umiejętność pisania.

Ćwiczenia dobierane są indywidualnie do potrzeb i sprawności każdego dziecka.

W ramach terapii psychologicznej prowadzona jest stymulacja rozwoju poznawczego, społecznego, emocjonalno-motywacyjnego i mocnych stron dziecka, a także wyrównywanie deficytów rozwojowych. Są to oddziaływania, które wspomagają rozwój dziecka z niepełnosprawnością, pozwalają na nabycie nowych umiejętności, pomagają niwelować zachowania negatywne i niepożądane.

Cele:

  • kształtowanie pozytywnego stosunku do własnej osoby
  • uświadamianie pełnego obrazu własnego ciała
  • rozwijanie poczucia tożsamości i niezależności
  • budowanie poczucia własności
  • podsycanie wiary we własne możliwości, akcentowanie mocnych stron dziecka
  • kształtowanie poczucia sprawstwa, bycia autorem wydarzeń
  • motywowanie do realizacji indywidualnych zainteresowań, pomysłów
  • rozwijanie wrażliwości na własne potrzeby oraz przeżywane emocje
  • rozbudzanie inicjatywy w kontaktach z innymi, z jednoczesnym respektowaniem granic i praw drugiej osoby
  • uwrażliwienie na nastroje i stany emocjonalne rówieśnika, rozpoznawanie i nazywanie emocji
  • nauka radzenia sobie w sytuacjach trudnych, wyrażania protestu, aprobaty
  • rozwijanie kompetencji społecznych w takich sferach jak współpraca, dawanie i przyjmowanie wsparcia

Ta forma zajęć ma za zadanie kształtowania umiejętności społecznych i wzmacnianie poczucia własnej wartości. Poprzez zastosowanie szerokiego spektrum działań wyrabia się samodzielność w sytuacjach życia codziennego oraz kształtuje umiejętności społeczne w zakresie właściwych postaw interpersonalnych. Uczestnicy zajęć rozwijają umiejętności w zakresie dbałości o czystość i porządek wokół siebie i własny wygląd zewnętrzny, poprawiają umiejętności w zakresie orientacji w przestrzeni i schemacie ciała, poszerzają wiedzę o zdrowym żywieniu i inne. Równie ważne są tutaj umiejętności interpersonalne w zakresie właściwego postrzegania siebie i rozwijania zdolności komunikacyjnych. Wykonywane zadania mają na celu wykształcenie pilności, dokładności, właściwej oceny sytuacji i podjęcie adekwatnych działań oraz wyrobienie odpowiedzialności za własną osobę. Umiejętności te są niezwykle istotne w samodzielnym funkcjonowaniu i właściwej aktywności w życiu społecznym osób z niepełnosprawnością.

Cele:

  • rozwijanie umiejętności w zakresie czystości i porządku, w tym:

– nauka zamiatania, czyszczenia powierzchni, uzupełnianie ręczników, papieru toaletowego

– nauka segregacji i wynoszenia śmieci

– nauka dbania o porządek w pomieszczeniu

  • rozwijanie umiejętności w zakresie żywienia, w tym:

– nauka prawidłowego posługiwania się sztućcami

– trening kulturalnego zachowania się przy stole

– nauka zasad prawidłowego odżywiania

  • rozwijanie umiejętności w zakresie wyglądu zewnętrznego, w tym:

– kształtowanie estetyki wyglądu zewnętrznego

– dokładność w czynnościach rozbierania i ubierania się

– nabycie umiejętności doboru garderoby adekwatnego do pogody i okoliczności

– nauka dbałości o czystość ubrania

  • rozwijanie umiejętności w zakresie rozpoznawania nominałów bilonu i banknotów oraz określanie ich wartości
  • rozwijanie umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów, w tym:

– nabycie umiejętności rozwiązywania konfliktów oraz rozładowania napięcia

– nabycie umiejętności adekwatnego spostrzegania problemu i stosowania konstruktywnych rozwiązań

– doskonalenie umiejętności współpracy i współdziałania z innymi

  • rozwijanie umiejętności w zakresie orientacji w przestrzeni i schemacie ciała , w tym:

– ustalanie bieżącej daty

– rozróżnianie pory roku, pory dnia

– odczytywanie godzin na zegarze

– nauka orientacji w terenie, poznanie kierunków świata

– nauka rozróżniania lewej i prawej strony

Warsztaty młodego odkrywcy przyrody mają formę różnorodnych zajęć terenowych o tematyce przyrodniczej, podczas których uczestnicy, dzięki zastosowaniu atrakcyjnych metod obserwacyjnych i doświadczalnych (nauka przez eksperymenty, zabawę, oglądanie modeli i żywych eksponatów), będą mogli przyswoić i zrozumieć zjawiska występujące w przyrodzie. Poznanie ich w sposób twórczy, aktywny i z zaangażowaniem różnych zmysłów z pewnością przyniesie szersze i trwalsze efekty w postaci wiedzy i umiejętności przydatnych w codziennym obcowaniu każdego człowieka z naturą.

Warsztaty przyrodnicze tworzą okazję przebywania w przyjaznym otoczeniu zieleni oraz uczestnictwo w różnorodnych zajęciach dających możliwość poszerzenia własnych horyzontów, odkrywania tajemnic przyrody i kreowania umiejętności wykorzystania posiadanej wiedzy nie tylko w obrębie ośrodka, ale i na własnym terenie, w domu czy szkole.

Poznanie bliższego i dalszego środowiska naturalnego i ich mieszkańców daje większą szansę zainteresowania osób z niepełnosprawnościami tematyką i problemami związanymi ze środowiskiem naturalnym i jego ochroną.

Ważnym aspektem tego rodzaju zajęć jest doświadczenie kojącego wpływu obecności przyrody (nie do osiągnięcia w sali rehabilitacyjnej) i aktywność fizyczna na świeżym powietrzu.

Cele:

  • rozwijanie umiejętności w zakresie czystości i porządku, w tym:

– nauka zamiatania, czyszczenia powierzchni, uzupełnianie ręczników, papieru toaletowego

– nauka segregacji i wynoszenia śmieci

– nauka dbania o porządek w pomieszczeniu

  • rozwijanie umiejętności w zakresie żywienia, w tym:

– nauka prawidłowego posługiwania się sztućcami

– trening kulturalnego zachowania się przy stole

– nauka zasad prawidłowego odżywiania

  • rozwijanie umiejętności w zakresie wyglądu zewnętrznego, w tym:

– kształtowanie estetyki wyglądu zewnętrznego

– dokładność w czynnościach rozbierania i ubierania się

– nabycie umiejętności doboru garderoby adekwatnego do pogody i okoliczności

– nauka dbałości o czystość ubrania

  • rozwijanie umiejętności w zakresie rozpoznawania nominałów bilonu i banknotów oraz określanie ich wartości
  • rozwijanie umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów, w tym:

– nabycie umiejętności rozwiązywania konfliktów oraz rozładowania napięcia

– nabycie umiejętności adekwatnego spostrzegania problemu i stosowania konstruktywnych rozwiązań

– doskonalenie umiejętności współpracy i współdziałania z innymi

  • rozwijanie umiejętności w zakresie orientacji w przestrzeni i schemacie ciała , w tym:

– ustalanie bieżącej daty

– rozróżnianie pory roku, pory dnia

– odczytywanie godzin na zegarze

– nauka orientacji w terenie, poznanie kierunków świata

– nauka rozróżniania lewej i prawej strony

Alpakoterapia, czyli terapia z alpakami to dziedzina zooterapii. Terapia polega na współpracy terapeuty i pacjenta z alpakami, które w pozytywny sposób motywują do działania, wpływając na rozwój sfery emocjonalnej i poznawczej oraz poprawę samopoczucia pacjenta. Alpakoterapię stosuje się w rehabilitacji osób niepełnosprawnych, jako metodę wspomagającą procesy terapeutyczne. Kontakt z alpakami w szczególności pozytywnie wpływa na dzieci. Dba o ich rozwój ruchowy, wspomaga budowanie samooceny dziecka oraz pewności siebie. Dodatkowo, dziecko opiekując się alpaką, uczy się empatii oraz odpowiedzialności za drugą istotę. Dlatego z pewnością można powiedzieć, że zooterapia wspomaga procesy wychowawcze i resocjalizacyjne.

Warsztaty przyrodnicze tworzą okazję przebywania w przyjaznym otoczeniu zieleni oraz uczestnictwo w różnorodnych zajęciach dających możliwość poszerzenia własnych horyzontów, odkrywania tajemnic przyrody i kreowania umiejętności wykorzystania posiadanej wiedzy nie tylko w obrębie ośrodka, ale i na własnym terenie, w domu czy szkole.

Poznanie bliższego i dalszego środowiska naturalnego i ich mieszkańców daje większą szansę zainteresowania osób z niepełnosprawnościami tematyką i problemami związanymi ze środowiskiem naturalnym i jego ochroną.

Ważnym aspektem tego rodzaju zajęć jest doświadczenie kojącego wpływu obecności przyrody (nie do osiągnięcia w sali rehabilitacyjnej) i aktywność fizyczna na świeżym powietrzu.

Cele:

  • rozwijanie umiejętności w zakresie czystości i porządku, w tym:

– nauka zamiatania, czyszczenia powierzchni, uzupełnianie ręczników, papieru toaletowego

– nauka segregacji i wynoszenia śmieci

– nauka dbania o porządek w pomieszczeniu

  • rozwijanie umiejętności w zakresie żywienia, w tym:

– nauka prawidłowego posługiwania się sztućcami

– trening kulturalnego zachowania się przy stole

– nauka zasad prawidłowego odżywiania

  • rozwijanie umiejętności w zakresie wyglądu zewnętrznego, w tym:

– kształtowanie estetyki wyglądu zewnętrznego

– dokładność w czynnościach rozbierania i ubierania się

– nabycie umiejętności doboru garderoby adekwatnego do pogody i okoliczności

– nauka dbałości o czystość ubrania

  • rozwijanie umiejętności w zakresie rozpoznawania nominałów bilonu i banknotów oraz określanie ich wartości
  • rozwijanie umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów, w tym:

– nabycie umiejętności rozwiązywania konfliktów oraz rozładowania napięcia

– nabycie umiejętności adekwatnego spostrzegania problemu i stosowania konstruktywnych rozwiązań

– doskonalenie umiejętności współpracy i współdziałania z innymi

  • rozwijanie umiejętności w zakresie orientacji w przestrzeni i schemacie ciała , w tym:

– ustalanie bieżącej daty

– rozróżnianie pory roku, pory dnia

– odczytywanie godzin na zegarze

– nauka orientacji w terenie, poznanie kierunków świata

– nauka rozróżniania lewej i prawej strony

Fundacja Pociechom zapewnia bezpłatne uczestnictwo w zajęciach terapeutycznych, w ramach projektów współfinansowanych z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Inną możliwością jest odpłatne uczestnictwo w rehabilitacji. W tym celu prosimy zapoznać się z poniższym cennikiem.

Cennik rehabilitacji:

Forma terapiiCena
HIPOTERAPIA
– Jednorazowe zajęcia (30 minut)80 zł
– Pakiet 10 zajęć – ważny 3 miesiące700 zł
ALPAKOTERAPIA
– Jednorazowe zajęcia (30 minut)80 zł
– Karnet za 10 spotkań700 zł
 
 

Zostań wolontariuszem!

Działania naszej Fundacji i Stajni nie byłyby możliwe bez pracy wolontariuszy. To oni pomagają w opiece nad końmi, wspierają instruktorów, dbają o porządek w stajni, są przy wszelkich wydarzeniach począwszy od wycieczek szkolnych aż po cykliczne imprezy.
fundacja pociechom wolontariusze

Zapisz się do naszego Newslettera

Bądź z nami na bieżąco. Dowiedz się o najnowszych wydarzeniach, imprezach organizowanych przez naszą Fundację i innych ciekawych informacjach.
Skip to content