Logopeda to osoba, która często kojarzona jest z przedszkolem, lustrem, małymi dziećmi…i seplenieniem.☺  Nic bardziej mylnego! Logopeda, to specjalista, który może pracować zarówno w placówkach oświatowych (przedszkole, szkoła), żłobkach, jak i szpitalach (poradniach przyszpitalnych, oddziałach neonatologicznych, neurologicznych). Także, jak widać zakres oddziaływań logopedycznych jest dość szeroki, a nie wymieniłam wszystkich możliwych placówek. Bo przecież logopedzi prowadzą zajęcia terapeutyczne na turnusach i koloniach rehabilitacyjnych, pracują również w fundacjach.

Logopedzi pracują z ludźmi w różnym wieku, wspomagają rozwój noworodka, korygują wady wymowy dzieci przedszkolnych i szkolnych oraz usprawniają kompetencje językowe osób starszych.

Niektórzy logopedzi specjalizują się np. w pracy z osobami z różnym poziomem niedosłuchu. To są surdologopedzi. Są też neurologopedzi to logopedzi specjalizujący się w pracy z osobami z zaburzeniami neurologicznymi (różnego rodzaju afazje, dyzartie, ASD, ZA). Balbutologopedzi zajmują się terapią osób z niepłynnością mowy. Oligofrenologopedzi pracują z osobami z niepełnosprawnością intelektualną. Są również logopedzi pracujący z aktorami, prezenterami – jest to zakres logopedii artystycznej, a ci, którzy pracują z najmniejszymi pacjentami (noworodkami, niemowlętami, dziećmi do 3. roku życia) wpisują się we wczesną interwencję terapeutyczną. Rzadko zdarza się, żeby logopeda specjalizujący się w jakiejś dziedzinie nazywał siebie w ww. sposób. W obiegowym nazewnictwie funkcjonują najczęściej: logopeda lub neurologopeda, ewentualnie sudrologopeda.

Niezależnie od nazewnictwa logopeda musi wykazywać się wiedzą z różnych dziedzin naukowych: językoznawstwa, medycyny, pedagogiki, psychologii i łączyć te elementy, aby podczas diagnozy dziecka lub osoby dorosłej podejść jak najbardziej holistycznie, całościowo. To specjalizacja mocno interdyscyplinarna.

Dobrze jest, gdy logopeda może pracować w zespole specjalistów. Wówczas można dziecko lub osobę dorosłą szybciej zdiagnozować i stworzyć plan terapii. Taka współpraca zespołu jest istotna ze względu na wymianę wiedzy i doświadczenia. Każdy pacjent jest inny, każdy pacjent potrzebuje innego rodzaju wsparcia i pomocy.

Oczywiście nieoceniona jest również dobra komunikacja w relacji terapeuta-rodzic. Jest to bardzo ważne z punktu realizacji planu terapii oraz efektywności pracy terapeutycznej.

————————————————————————————————————————————–

W Fundacji Pociechom logopeda pracuje z dziećmi, które głównie mają zdiagnozowane zaburzenia ze spectrum autyzmu (autyzm wczesnodziecięcy, autyzm atypowy, zespół Aspergera). Są to dzieci z orzeczeniami o różnym stopniu niepełnosprawności (intelektualnej lub ruchowej).

Dzieci uczestniczące w terapii logopedycznej są w wieku szkolnym. W zależności od zdiagnozowanego zaburzenia są uczniami szkół specjalnych, integracyjnych lub – jeśli radzą sobie dość dobrze – funkcjonują w tradycyjnych podstawówkach. Część pacjentów uczestniczy także w innych rodzajach wspomagania rozwoju/terapiach. Są to: hipoterapia, alpakoterapia, integracja sensoryczna, terapia psychologiczna, metoda dobrego startu.

Podczas zajęć logopedycznych dzieci pracują przede wszystkim nad rozwijaniem kompetencji językowych (m. in. inicjowaniu i podtrzymywaniu kontaktu) i usprawnianiem aparatu artykulacyjnego. Podczas zajęć ćwiczymy także percepcję wzrokowo-słuchową, pamięć słuchową i koncentrację uwagi. Terapeuta wykorzystuje różne metody i narzędzia dostosowane do wieku, rodzaju zaburzenia i motywacji dziecka. Stara się, aby zajęcia były ciekawe i aby dziecko nabywało nowe umiejętności. Jest wsparciem dla rodziców.

Autor: Neurologopeda Aleksandra Kanciała